Historia Patronki Szkoły
Od dnia 12 listopada 1842 roku rozpoczęło się moje życie - wtedy to przyszłam na świat w miejscowości Roszkowa Wola. Ja, Franciszka Siedliska urodziłam się w bogatym domu z tradycjami. "Rodzice nie byli pobożni, a raczej byli pobożni jak zwykli ludzie na świecie, odznaczając się wielką szlachetnością, zacnością, byli czczeni i poważni, ale Bóg nie panował w ich domu". Dlatego ojciec dbał jedynie o moje świeckie wychowanie. Zatrudnił nauczycielkę śpiewu, gry na fortepianie, tańca. O moją edukację religijną zadbała dopiero guwernantka, która bardzo cierpiała widząc, że w naszym domu brakuje miłości do Pana Boga. Ona uczyła mnie i mojego brata Adama religii, pokazała jak się modlić, chodziła z nami na Msze święte.
Katechizmu uczył mnie też ojciec Leander, który przygotował mnie do pierwszej Komunii Świętej. Przyjęłam ją 1 maja 1855 roku. Od tego dnia rozpoczęło się moje nowe życie. 8 czerwca tego samego roku przyjęłam sakrament bierzmowania i co najważniejsze, przekroczyłam próg zakonnej klauzury, po raz pierwszy zetknęłam się z klasztorem. W tym dniu zaczęłam wyobrażać sobie jak nauczam o Panu Bogu dzikie narody i jak nawracam pogan na wiarę chrześcijańską. Jednak Bóg miał dla mnie inne zadanie. W latach 1860-1865 odbywałam podróż dla podratowania mojego zdrowia. Lekarze stwierdzili u mnie pierwsze stadium choroby płuc. Musiałam zmienić klimat. Byłam w Szwajcarii i Francji. w czasie mojej podróży jeszcze bardziej utwierdziłam się w mocniejszym postanowieniu zachowania świętej czystości dla Pana Jezusa (miałam wtedy 21 lat). Tatko sprzeciwiał się moim planom, ale przed swoją śmiercią uznał i pobłogosławił mój zamiar zostania zakonnicą. Moje plany zostały jednak odsunięte w czasie. Zaczęłam znów chorować na płuca i kręgosłup. W czasie choroby jeszcze bardziej pragnęłam zostać zakonnicą. Wreszcie, gdy miałam 31 lat ojciec Leander, mój kierownik duchowny napisał do mnie w liście: "Chciałbym, abyś została zakonnicą". Bardzo się z tego ucieszyłam, bo usłyszałam, że Jezus mnie kocha. Decydującym rokiem w moim życiu był rok 1873. Ojciec Leander opowiedział mi o objawieniu jakie miał jeden z braci kapucynów. Jemu to Pan Bóg przekazał, że pragnie, abym została założycielką nowego zgromadzenia pomagającego ubogim dzieciom. W Wielkanoc 1873 roku zobowiązałam się stworzyć dla Kościoła i ludzi Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Pobłogosławił je sam Ojciec Święty Pius IX. W roku 1875 założyłam w Rzymie pierwszy dom zakonny nowego zgromadzenia. Przybrałam imię Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza. W 1881 roku powstał dom zakonny w Krakowie, gdzie siostry Nazaretanki otaczały opieką pracujące dziewczęta. Zgromadzenie podjęło prace w szkołach i sierocińcach. Siostry pomagały wszystkim chorym i biednym. w 1885 zaopiekowałam się Polakami przebywającymi w Ameryce. Nasze placówki powstały też we Francji i Anglii. Nazaretanki pomagały dzieciom w szpitalach, troszczyły się o wychowanie, zwłaszcza religijne dzieci zaniedbanych. Franciszka Siedliska zmarła 21 listopada 1902 roku. Jan Paweł beatyfikował ją w Rzymie 23 kwietnia 1989 roku. Jest ona patronką naszej szkoły - szkoły prowadzonej przez następczynie Siostry Franciszki Siedliskiej już od 10 lat.
Zuzanna Oleniacz.