Uwielbiajmy Pana za dar Jego Eucharystycznej Obecności wśród nas. Za to, że nieustannie pragnie nas karmić swoim Ciałem, abyśmy mieli siły do pokonania drogi prowadzącej nas do chwały nieba.
Miłość to zwykły uśmiech osoby na której ci zależy, zwykły, błahy gest czy słowo, które pokazuje, że warto się starać, spojrzenie w którym widzisz tyle miłości, że już więcej się nie zmieści, zwykły uścisk, który sprawia, że czujesz się bezpieczny, mały buziak w czoło, który daje uczucie troszczenia się o ciebie. Miłość to wzajemne znoszenie wzlotów i upadków, chęć pomocy, uczucie bycia potrzebnym. I choć jej nie widać, ty i tak czekasz z utęsknieniem, bo wiesz że warto… Jezus daje ci taką miłość.
Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości, ale na pewno w miłości trzeba się napracować. Przychodzi do nas sama, nie wiadomo skąd i dlaczego, ale to wszystko, co dla nas robi. Później musimy zajmować się nią sami. Kiedy jest za gorąco, schładzać, żeby się nic nie spaliło. Jak jest zimno, podgrzewać, żeby nie zamarzło. Jak coś się dzieje zbyt wolno, przyśpieszać, a jak coś goni, tak, że nie nadążamy, to zwalniać, bo w pędzie łatwo przeoczyć coś ważnego albo trudno uchwytnego. Jezus w Eucharystii daje ci siłę, aby pięknie żyć. Przyjmij z radością ten niezwykły dar i odpowiadaj swoim życiem na tę Miłość.
Gdyby ktoś zapytał cię, co najpiękniejszego spotkało cię w życiu, to co byś odpowiedział?
